ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Το δέντρο του ΠΑΣΟΚ και η εξέλιξη της «πολιτικής γεωργίας».

Μια και ακολούθησες, φίλε Μίμη, το marketing του κόμματος και παρομοίασες το ΠΑΣΟΚ ως δέντρο που περιμένει τον γεωργό του, ας ακολουθήσω και εγώ στο ίδιο μοτίβο για να σου γράψω δυό λέξεις (περισσότερες θα πούμε εκεί … ξέρεις που!).

Τι είναι το δέντρο του ΠΑΣΟΚ σήμερα ; Για να δώσουμε μια απάντηση, θα πρέπει να σκεφτούμε τι «ήταν» το ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα :

* αν θυμάμαι καλά, ήταν «κίνημα» και όχι «κόμμα» μια έξυπνη ιδέα του Ανδρέα για να διαφοροποιηθεί από τα άλλα κόμματα, να δώσει μια νέα εσωτερική οργάνωση και να προβάλλει μια δυναμική ως «δυναμικό» κίνημα και όχι ως «στατικό» κόμμα. Κλασσικό αμερικάνικο πολιτικό marketing (που το ήξερε πολύ καλά, μαζί με άλλα «αμερικάνικα» κόλπα).
* Όσο ζούσε ο Ανδρέας, υπήρχε και το κίνημα, με την σφραγίδα της λειτουργίας του. Ήταν το μόνο κόμμα που μπορούσε να ενταχθεί κάποιος που βρισκόταν από την δεξιά έως την άκρα αριστερά, χωρίς τύψεις και ανάγκη απολογίας. Μεγάλη μαγκιά του Ανδρέα αυτή!
* Ήταν το αρχηγικό κόμμα που έδειχνε να είναι ο αντίθετος πόλος της δεξιάς, με τα συνθήματα του, με τα λαϊκίστικα του, με τις υποσχέσεις του και ευτύχισε να είναι είναι το κόμμα που «έριξε» την δεξιά. Μεγάλο επίτευγμα αυτό, που του έδωσε 20 χρόνια ζωή στην εξουσία.
* Το ΠΑΣΟΚ, ήταν ένα Ανδρεϊκό δημιούργημα, που δεν μπορούσε κανείς να το επαναλάβει και δεν μπόρεσε κανείς να το λειτουργήσει έτσι όπως έκανε ο Ανδρέας. Ή πήρε μαζί του ο μακαρίτης τις «Οδηγίες Λειτουργίας» ή προσπάθησε να τις διδάξει αλλά όλοι απεδείχθηκαν «ανεπίδεκτοι».
* Το ΠΑΣΟΚ ήταν η «παραμύθα» της αριστεράς. Το κέντρο ανάμεσα στο δεξιό και το κομμουνιστικό κόμμα : το σοσιαλιστικό! Και με τον «χωροφύλαξ» και με τον «αστυφύλαξ». Μαγκιά του και αυτή.
* Το ΠΑΣΟΚ ήταν ένα αριστερό κόμμα με δεξιά πολιτική, με κεντρώους οπαδούς και με έναν πολύ καλό πωλητή «ελπίδας» στον κόσμο που ακόμη ήλπιζε πως θα αλλάξει κάτι σ’αυτό τον τόπο.
* Το ΠΑΣΟΚ ήταν το κουτί του ταχυδακτυλουργού, που εκείνος έκοβε την βοηθό του με το πριόνι, και ενώ όλοι ήξεραν πως είναι «μούφα», όλοι τον χειροκροτούσαν και τον θαύμαζαν για το κόλπο του!

Αρκετά όμως με το τι ήταν το ΠΑΣΟΚ.

Τι είναι σήμερα το δέντρο του ΠΑΣΟΚ; Είναι μια γέρικη βελανιδιά, με σαπισμένο κορμό, γεμάτη «κουφάλες», γεμάτη τρύπες που μπαινοβγαίνουν τα ποντίκια, ένα ετοιμοθάνατο που βγάζει κάτι ψωριάρικα βελανίδια που ούτε τα γουρούνια δεν τα τρώνε, που έχει πετάξει τις ρίζες της έξω από το χώμα, που έχει γύρει προς τα δεξιά, έτοιμη να πέσει τελείως, που στην σκιά της έχουν αράξει όλοι οι φωνακλάδες αριστεροί, κομμουνιστές, ακραίοι κομμουνιστές που μεγάλωσαν και έβαλαν μυαλό, αλλά και θλιβεροι κληρονόμοι που προσπαθούν να αποδείξουν πως τους ανήκει, λόγω «χρησικτησίας» ή «κληρονομικώ δικαίω».

Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, είναι ένα ζόμπι, ένα φάντασμα του παρελθόντος, μια χρεοκοπημένη εταιρία, ένας παροχημένος «όμιλος συζητήσεων», μια φθαρμένη «σοσιαλιστική ιδέα», μια φωλιά με ποντίκια που τώρα τρώγονται μεταξύ τους, ένα ερείπιο πάνω στο οποίο τσακώνονται διάφοροι να επικρατήσουν.

Το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι ένα «κομματικό μόρφωμα», ένα μεταλλαγμένο κόμμα, ένας καρκινικός όγκος που πεθαίνει σιγά σιγά, που μολύνει τα υγιή κύτταρα του, που όλοι βλέπουν το τέλος, αλλά κανείς δεν το παραδέχεται γιατί «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».

Ακόμη και η Πέμπτη επιλογή, κατά την παρομοίωση σου, είναι πράξη επαναστατική και γιαυτό ουτοπική για το σημερινό ΠΑΣΟΚ . Ποιος θα κάνει μωρέ την επανάσταση ; Ποιος θα κόψει το πόδι του γιατί έχει γάγκραινα, για να ζήσει το υπόλοιπο σώμα; Ποιος θα κάνει πίσω για να περάσει ο άλλος μπροστά; Ποιος θα αλλάξει το δέρμα του;

Γιαυτό και η μόνη λύση είναι η «βιολογική». Δυστυχώς, θα έχουμε όλοι την δυστυχία να παρακολουθούμε τον προδιαγεγραμμένο «θάνατο» του κόμματος, με τα στελέχη του να γερνάνε και να αποσύρρονται, με τα νέα μέλη να φεύγουν ή να μην κάνουν τίποτα, μέχρι να επέλθει ο βιολογικός θάνατος.

Και τότε, αφού πέσει η σαπισμένη βελανιδιά, μπορεί να φυτευτεί ένα νέο δέντρο «βιολογικής καλλιέργειας», που θα δώσει τους νέους καρπούς, εκείνους που κρέμμονται σήμερα από το «εικαστικό» δέντρο του ΠΑΣΟΚ και που μόνο στην φαντασία του σχεδιαστή, υπάρχουν.

Να ζήσουμε να το θυμώμαστε λοιπόν ! Θα μπορούσε να ήταν καλή ιδέα!

Παναγιώτης Γ. Ρεγκούκος

αντεγραψα αυτο το κειμενο γιατι μου αρεσε παρα πολυ και συμφωνω σε πολλα σημεια